سعید رجبی فروتنحرف ها و بحث هایی شبیه آنچه که پیش از این در باره فروش فیلم در سوپر مارکت ها در گرفته بود، حالا با چند ماه تاخیر در حوزه موسیقی کشور به گوش می رسد. تقریبا" صف آرایی موافقان و مخالفان هم عینا" یکی است. موسیقیدان ها و آهنگسازها این عمل را کسر شان شخصیت هنرمند دانسته و بر این عقیده اند که با فروش آلبوم های موسیقی در مغازه ها اثر هنری و هنرمند یکجا زیر سوال می رود. در جبهه مقابل تهیه کنندگان و ناشران مدعی هستند دلخوش کردن به …
تیراژ سی هزار تایی و بسنده کردن به فروشگاه های محدود فرهنگی هیچ توجیهی برای سرمایه گذاری باقی نمی نهد. این عده تیراژ بالا و دیده شدن اثر را زمینه ای برای کسب درآمد بیشتر به حساب می آورند. آنطور که از شواهد پیداست موفقیت نسبی آلبوم گروه رستاک و دهها اثر صوتی و تصویری موسیقی در چند ماه گذشته کفه ترازو را به نفع هواداران عرضه محصول در سوپر مارکت ها سنگین کرده است. در ایران از گذشته تا کنون در فروشگاه های بزرگ زنجیره ای و اصطلاحا" هایپر مارکت ها فضا و غرفه های مخصوصی به فروش کتاب و فیلم اختصاص یافته و چنین کاری مخالفتی را هم برنیانگیخته است. اما به دلیل محدود بودن این مراکز تجاری و فعالیت اغلب آنها در کلان شهرهای کشور، معضل کمبود تیراژ برطرف نگردید. از این روی ناشران موسیقی در دو راهی ارایه محصول با بسته بندی شیک و گران در مراکز فرهنگی و بسته بندی ساده و ارزان در سوپرها تن به گزینه دوم سپردند و بخشی از فضای فیلم در مغازه ها را به اشغال خود درآوردند. البته در این بین بلای کپی غیر قانونی در انتخاب این راه از سوی ناشران بی تاثیر نبوده است. زیرا این آفت پیشتر به دامن آثار موسیقی هم افتاده بود و خسارات سنگینی را به تهیه کنندگان وارد ساخته بود. از این روی تقدیر محتوم ناشران موسیقی گام نهادن در راهی بود که ویدیو رسانه ها آن را گشوده بودند. ناشران موسیقی به خوبی می دانستد که آثار ماندگار موسیقی در بسته بندی های ارزان قیمت، شکلی نازل بدانها می بخشد و انگ کالای مصرفی را بر پیشانی آنها می زند. اما در برزخ تصمیم گیری همانطور که گفته شد چاره ای جز نشاندن محصول فرهنگی در کنار دیگر مایحتاج مصرفی مردم در مغازه ها پیش روی آنها نبود. بدین ترتیب نوع متفاوت عرضه محصول فرهنگی در ایران یک شگفتی به دیگر شگفتی های این سرزمین افزود.!
نکته تازه ای که در ادامه این یادداشت باید به آن اشاره شود این است که در آینده نه چندان دور سینه چاکان فیلم و موسیقی باید برای بکارگیری شیوه های تازه دسترسی، نگهداری و استفاده از فراورده های دیداری و شنیداری خود را آماده کنند. در آینده ای که اغلب ناشران فیلم و موسیقی با تکنیک VOD از یک SERVER مرکزی که در مرکز اینترنت پر سرعت استقرار یافته است، فهرستی از برنامه ها و فیلم های موجود را به کاربران معرفی می کنند. کاربری که با در اختیار داشتن یک ACCOUNT دست به انتخاب محصول دلخواه می زند و به میزان اعتبار مالی خود نزد موسسه، اجازه استفاده از شبکه برایش صادر می شود. موسسه رسانه های تصویری پس از سالها مطالعه از بهار سال آینده بطور آزمایشی به اتکای بانک بزرگ فیلم و برنامه هایی که قریب به دو دهه آنها را ذخیره کرده است، نخستین گام را در این زمینه برخواهد داشت. البته پیش نیاز موفقیت این برنامه، تحقق قولی است که دولتمردان مسئول در وزارت ارتباطات و فن آوری اطلاعات داده اند و بناست از اواخر ماه آینده اخبار خوشی را در باره خطوط پر سرعت مخابراتی به مردم بدهند. بعید نیست با گسترش تماشای فیلم از طریق اینترنت و عدم امکان کپی فیلم، موسسات حال و روز بهتری بیابند و با مصرف کمتر مواد خام و انواع حامل های انرژی – برای تولید لوح فشرده- صنعت نمایش خانگی آسیب کمتری به محیط زیست وارد آورد. با این ترتیب دوستانم در فروشگاه های عرضه محصولات فرهنگی کم دلخور و دلگیرند، از فردا مغازه داران و سوپری ها هم به جمع آنها اضافه خواهند شد.!!
اضافه کردن نظر