سعید رجبی فروتناین یادداشت به قلم نگارنده در تارنمای مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی انتشار یافته است.
در هفته‌ای که گذشت به دنبال تشدید حملات رژیم متجاوز و نامشروع اسرائیل، بسیاری از فعالیت‌های میدانی فرهنگی و هنری از جمله برگزاری کنسرت، نمایشگاه‌های تجسمی و اجرای تئاتر ناخواسته متوقف شد. سینماهای کشور نیز به منظور تامین امنیت تماشاگران بدون اطلاع رسمی، تعطیل شدند.
با این حال بسیاری از فعالان فرهنگی با هدف دفاع از میهن و تقویت روحیه مردم و نظامیان مدافع کشور، در محیط مجازی به تولید و انتشار محتوا اهتمام ورزیدند. قطع و محدودیت اینترنت بین‌الملل در روزهای گذشته اگرچه برد و نفوذ محتواهای منتشر شده را به عرضه محصول در بستر اینترانت محدود ساخت اما خللی در عزم مجاهدان سایبری ایجاد نکرد.
در این میان به دلیل سوء استفاده دشمن، پخش و نمایش بسیاری از وقایع و رخدادهای تأثرانگیز ناشی از حملات بی‌وقفه جنگنده‌ها و ریز پرنده‌ها وجود امکان‌پذیر نیست اما تجربه نشان داده است که مستندسازان زیادی جسورانه در کمین ثبت و ضبط حوادث هستند و شبانه روز با حضور در محل انفجارها و اصابت موشک‌ها، متن و حاشیه جنگ افروزی دشمن را در قاب می‌گیرند.
سینمای مستند به عنوان یکی از مزیت‌های نسبی سینمای ایران و برخوردار از کارنامه‌ای پرافتخار، بدون شک راوی حقایق تلخ و شیرین زیادی خواهد بود و در یکی از نقاط عطف تاریخ ایران، نمایشگر عمق فجایع دشمن از یکسو و ایستادگی مردم و روحیه سلحشورانه مدافعان میهن از سوی دیگر خواهد بود.
در این میان کمترین انتظار از مراجع انتظامی و امنیتی آن است که با اطمینان و اعتماد به مستندسازان شناخته شده، زمینه و امکان حضور آنها را در متن وقایع فراهم کنند و هر گونه استعلام هویتی آنها را در اسرع وقت به انجام رسانند.
بدیهی است به جز صداوسیما، گروه‌های تحت پوشش مراکزی مثل حوزه هنری، سینمای مستند و تجربی، انجمن سینمای جوانان، اوج و بنیاد روایت با شناسنامه مشخص، میدان داران اصلی ثبت هنرمندانه اتفاقات این روزها هستند و باید از آنان حمایت جدی به عمل آورد.
همانطور که ارزش و قیمت اسناد تصویری جنگ هشت ساله تحمیلی، مرتبا در حال افزایش است، روایت خلاقه مستندسازان امروز نیز، برای نمایش عبور مام میهن از گردنه‌ای سهمگین و دشوار حائز اهمیت مضاعف است.
البته این بدان معنا نیست که نمایش حاصل تلاش شجاعانه مستندسازان را به آینده دور و نزدیک و فردای پس از جنگ حواله دهیم؛ در شرایط کنونی مستندسازان قادرند برای تقویت روحیه همبستگی و ایثار در بین اقشار مردم، کاری کارستان کنند. آنها می‌توانند تصویرگر جلوه‌های بی‌بدیل همدلی مردم برای پناه دادن به خانواده‌هایی که ناگزیر از ترک خانه شده‌اند و نیز سخاوت و انصاف کسبه برای تامین نیازهای مردم و هزاران اقدام ابتکاری و خودجوش دیگر برای تلطیف شرایط و حفظ خونسردی و تاب آوری مردم باشند. اینگونه تولیدات براحتی و در هر لحظه قابل نمایش بر روی همه بسترها و پلتفرم‌ها هستند.
خوشبختانه در روزهای اخیر پخش زنده برخی از خبرگزاری‌ها، کار صداوسیما را که فقط بخشی از مخاطبان را پوشش می‌دهد، تکمیل کرد و به منظور تقویت مولفه‌های همگرایی ملی فارغ از گرایش‌های سیاسی و حزبی، موضعگیری وطن‌خواهانه بسیاری از شخصیتهای سیاسی و فرهنگی را که راهی به قاب تلویزیون ندارند، اعلام و تبیین نمودند.
جدا از مستندسازان داخلی که کارشان را خوب بلدند و نیازی به توصیه‌های امثال بنده ندارند، حضور خبرنگاران و گزارشگران آژانس‌های معتبر خارجی نیز می‌تواند به بهترین نحو حقانیت ایران برای دفاع همه جانبه از موج حملات هوایی دشمن و اقدام متقابل ایران را در مقیاس جهانی موجه سازد.
شهادت تعداد زیادی از مردم غیرنظامی که در بین آنها زن و کودک کم نیست، از بین بردن خودروهای امدادی، حمله به زیرساخت‌های هسته‌ای و منازل مسکونی، موضوعات تکان دهنده و در عین حال اسناد غیرقابل خدشه برای اثبات خوی درندگی رژیم نسل‌کش اسرائیل هستند.
در آینده که با اشتیاق فیلم‌های مستند این روزها به نمایش درآیند، عظمت و زیبایی کار ملتی را خواهیم دید که به رغم گلایه و انتقاد از شیوه حکمرانی، در پاسداری از میهن پشت رزمندگان خود ایستادند و سختی‌ها را تاب آوردند تا وطن بتواند دوباره کمر راست کند و چترش بر سر همه ایرانیان گشوده باشد.
اضافه کردن نظر