سعید رجبی فروتنکافی است یک فیلم بفروش گوی سبقت را از بقیه فیلم‌ها برباید و محاسبات و پیش‌بینی تهیه کنندگان و سرمایه گذاران فیلم‌های جامانده از رقابت را به هم بریزد.
در اینگونه مواقع تنها دستاویز مسئولان اکران آن است که امکان تازه‌ای را برای سایر فیلم‌ها فراهم کنند بلکه گشایشی حاصل شود.
موافقت با سانس فوق‌العاده سینماها از ساعت ۲۲ به بعد تازه‌ترین مصوبه شورای صنفی نمایش است تاسایر کمدی‌ها از زیر ضرب و فشار فیلم «زودپز»( رامبد جوان ) قدری خارج شوند. پشت مصوبه اخیر شورای صنفی صاحبان فیلم‌های کمدی دیگری هستند که حساب بیشتری را روی اکران فیلم شأن باز کرده بودند اما با اکران« زودپز »ترجیح سینماروهای حرفه‌ای آن است که ساعتی در موقعیت های کمیک دهه ۶۰ قهقهه سردهند و از کمدی‌های یکنواخت این سالها فاصله بگیرند.
در اطلاعیه شورای صنفی نمایش گفته شده است:
«این مصوبه در شرایطی مهم به نظر می‌رسد که طی روزهای اخیر، بسیاری از سانس‌های اکران فیلم‌ها، در اختیار یک کمدی خاص قرار گرفته بود. سانس‌های پیش از ساعت ۲۲ فیلم‌ها به اکران این کمدی خاص تعلق داشت که همین رویکرد سبب سقوط آزاد چندین فیلم در گیشه شده بود.»
بنابراین خروجی اخیر شورا اقدامی است در برابر فیلمی که شور و هیجانی برانگیخته‌است(یک میلیون بلیت در ده روز) و دیگر فیلم‌های کمدی را به حاشیه برده است.
البته سئانس فوق العاده ۲۲ بعید است کمک زیادی به فروش فیلم‌های ناکام مانده در اکران بکند. گیرم که پردیس‌هایی در تهران و شهرستان با اوانس‌های دفاتر پخش و صاحبان فیلم، ظرفیتی را در اختیار قرار دهند اما آنچه که در این میان عامل تعیین کننده است، کیفیت فیلم، نوآوری در روایت و دوری از شوخی‌های منشوری و سطحی است.
تهیه کنندگانی که با اهداف سوداگرانه خط تولید فیلم های کمدی را در دستور کار قرار داده‌اند، باید می‌دانستند که دست بالای دست بسیار است و غیبت کمدی‌سازان حرفه‌ای هر قدر در تلویزیون احساس می‌شود، در سینما عرصه برای حضور خلاقه آنها باز است و ادامه فعالیت این دسته از سینماگران خوشنام کابوسی برای مبتذل‌سازان است.
دست بالای دست بسیار است، نقدی بر مصوبه اخیر شورای صنفی نمایش
اضافه کردن نظر