محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در انتخابات ریاست جمهوری ثبتنام کرد. او چهارمین وزیر ارشادی است که اسب خود را به مقصد پاستور زین کرده است. در بین این وزرا سیدمصطفی میرسلیم در سال ۱۳۹۶ برخلاف انتظار اردوگاه سیاسی متبوعش راضی به انصراف به نفع ابراهیم رئیسی نشد و حدود چهارصد هزار رای اخذ کرد. روحانی برای دومین بار به پاستور راه یافت.
از بین این چهار نفر، دو نفر از آنها در این دوره یعنی چهاردهمین انتخابات ریاست جمهوری با یکدیگر رقابت خواهند کرد. علی لاریجانی در یک دوره ۱۸ ماهه و اسماعیلی ۳۴ ماه بر صندلی وزارت ارشاد تکیه زدند.
در بین وزرای فرهنگی تنها کسی که تاکنون موفق به پوشیدن ردای ریاست جمهوری شده، سیدمحمد خاتمی است. او در قامت یک چهره ملی از محبوبیت زیادی برخوردار بود، بطوریکه انتخاب او با رای بسیار بالا نشان از موفقیت وی در دوران وزارتش بود. خاتمی حامل گفتمانی نو در منظومه فکری اسلام و تمدن ایرانی بود. او برخاسته از متن یک جنبش اجتماعی با رویکرد اصلاح طلبانه بود و توانست با سوار شدن بر موج مطالبات نسل جوان و اقشار مردم خون تازهای به کالبد انقلاب تزریق کند.
خاتمی شکاف و گسل اجتماعی ایجاد شده بین مردم و حاکمیت را ترمیم بخشید و دولتهای او بسیاری از شاخصهای توسعه و پیشرفت را ارتقا دادند.
یکی از دلایل موفقیت خاتمی التزام به ادب و آداب گفتگو با اهالی فرهنگ و هنر بود. او پایبند و باورمند به آزادی تفکر و اندیشه مسئولانه و احترام به عنصر خلاقیت در پرتو آزادی بود. به همین خاطر سیدمحمد خاتمی از همراهی و پشتیبانی جامعه فرهنگی و هنری کشور در کوران انتخابات بهره برد و به رغم تنگناها و فشارهای زیادی که متوجه او و کابینهاش بود، تحولات بزرگی را در همه عرصههای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی رقم زد.
در اولین کابینه او سید عطاءالله مهاجرانی و سپس احمد مسجدجامعی از نخبگان فرهنگی و شناخته شده کشور وزرای فرهنگ و ارشاد بودند. آن دو تا حد زیادی در امتداد دیدگاههای خاتمی به رونق فرهنگی کشور و توسعه زیرساختها اهتمام نمودند.
علی لاریجانی به رغم پیشینه نظامی و امنیتی به مدد تأملات فلسفی و زیستن در ساحت تفکر به مرور توانست بین انقلابیگری و آزاداندیشی همزیستی ایجاد کند. آزادسازی ویدیو، استثنا قائل شدن بر ممنوعیت استفاده از ماهواره، ساخت تعداد قابل توجهی سریال پرطرفدار تلویزیونی و تحول اساسی در برنامههای رادیویی و تلویزیونی، سیمای یک مدیر استراتژیست را از او به نمایش گذاشت. با این همه مجموعه اقدامات بخشهای سیاسی صداوسیما ضد دولت خاتمی و سیاهنمایی علیه برخی مفاخر فرهنگی و دستاوردهای دولت، به پای او نیز نوشته شد. لاریجانی در ادامه از محافل تندرو زاویه و فاصله گرفت و طی سالها تصدی ریاست مجلس شورای اسلامی و عضویت در مجمع تشخیص مصلحت، واقعگرایی در عرصه سیاست و حکمرانی را پیشه خود کرد تا منافع ملی را به قربانگاه نگرشهای صرفا ایدئولوژیک و جناحی نبرد.
اینگونه مواضع روشن سیاسی، او را در برابر حامیان سیاسی دیروز قرارداد و سالها وی را به حاشیه سیاست برد.
حضور او در عرصه انتخابات نقطه آغازی برای حمله مجدد محافل تندرو علیه او شد بطوریکه شعارها و پیامهای تبلیغاتی او دستمایه تعریض و تخریب وی گردید.
اسماعیلی چهارمین وزیر ارشادی است که گوشه چشمی به صندلی ریاست جمهوری دارد، همان صندلی که پیش از این در اختیار شهید ابراهیم رئیسی بود. اما رییسجمهور مرد نشستن و آرام گرفتن پشت میز و صندلی نبود و اخرالامر جان خود را نیز در مخاطرات سفرهای پرشمار زمینی و هوایی به جان آفرین داد.
نگاه اسماعیلی در دو سال پایانی خدمت بسیار متفاوت با نگرش اولیه او به حوزه فرهنگ و هنر بود. سخنان او در روز معرفی به مجلس و پارهای از مواضع او در ماههای اولیه سبب نگرانی و احساس عدم امنیت میشد اما او نیز با نشستن بر خوان معنا و معرفت فرهنگ و هنر، نمکگیر شد و کمر به خدمت بست تا کارهای بر زمین مانده را به سامان برساند و رکود ناشی از بلای عالمگیر کرونا را با رونق عوض کند. تلاش او و همکارانش تا حدی نتیجه داد اما برای ایجاد تحرک در هنرمندان بیانگیزه و فراهم کردن شرایط مساعدی که همه سلیقهها و نگرشها بتوانند آزادانه کار کنند و آثاری تاملبرانگیز خلق کنند، به همت و تدبیر بیشتری محتاج است. از این حیث کارنامه او موفق ارزیابی نمیشود.
در بین وزرای کابینه سیزدهم اسماعیلی تعلق خاطر قلبی زیادی به رئیسی داشت. وزیر ارشاد کابینه دلسوخته در منظر و مرآی عمومی در سوگ جانباختگان اشک ریخت و در تصمیمی احساسی یک هفته فعالیتهای فرهنگی و هنری را تعطیل کرد تا نشان دهد داغ فراق یار چقدر برایش گران آمده است. او وفادارترین عضو کابینه سیزدهم است و تصمیم دارد به راه و مرامی استمرار بخشد که سخت دلبسته و مرید آن بود.
نشانی روزانههای سینمایی در تلگرام: http//t.me/cinemadailyir
اضافه کردن نظر