رامبد جوان برای برگزاری یک مسابقه آنلاین استندآپ کمدی برنامهریزی گستردهای کرده بود. قرار بود این برنامه با حمایت پلتفرمهای اینترنتی اینبار نه در تلویزیون بلکه در فضای مجازی اجرا شود و رقابت کمدینهای هموطن در مقیاس ملی در دوران بیبرنامگی تلویزیون نگاهها را به خود بخواند.
خبر رسیده است فشارها و محدودیتهای ایجاد شده در مسیر پخش برنامه، باعث شده است تا رامبد جوان دوباره به تلویزیون اسباب کشی کند و استندآپ شو را در آنجا اجرا کند.
اگر این مطلب صحت داشته باشد که تلویزیون ضمن مخالفت با پخش برنامه در اینترنت، رامبد را وادار به بازگشت به تلویزیون کرده است، اینجا ایرادی که به نظارت صدا و سیما بر رسانههای برخط گرفته میشد، اعتبار و درستی خود را نشان میدهد. منتقدان اعتقاد داشتند نظارت تلویزیون بر رسانههای تصویری برخط باعث ایجاد تعارض منافع تلویزیون با رسانههای خصوصی میشود. «وظیفه ذاتی سرویسهای عمومی رسانهای (Public Broadcasting Service) تولید برنامههایی در راستای منافع عمومی است، از این نظر اساسا سپردن تنظیمگری برنامههای رسانهای به چنین سازمانهایی تعارض منافع بوده و سازمان را در موقعیت قاعدهگذاری برای خود قرار میدهد. صدا و سیما نیز مجزا از این موضوع نیست و هر نوع اعطای مقام تنظیمگری به آن موجب شکلگیری تعارض منافع در صدا و سیما میشود.»(هراسانی، سعید، وب سایت توانمندسازی حاکمیت و جامعه)
تلویزیون بهعنوان یک رسانه تولیدکننده محتوا اگر همزمان بخواهد در نقش ناظر هم ظاهر شود، هیچگاه به بهای ضعیف شدن خود، اجازه پر و بال گرفتن به رسانههای تحت نظارتش نخواهد داد.
سال گذشته مدیرکل روابطعمومی سازمان صدا و سیما، در ادیبهشت ۱۳۹۸ گفته بود صدا و سیما باید بیش از دو هزار میلیارد تومان در سال از محل آگهیها درآمد کسب کند. درحالی که این رقم بیش از بودجه دولت به این سازمان است. بدیهی مینماید که هرچه میزان استقبال مخاطبان از صدا و سیما کاسته و به سمت رسانههای آنلاین برود، درآمد این سازمان با کاهش جدی مواجه خواهد شد.
خدا من را ببخشد اگر یک وقت فکر کنم صدا و سیما منافع اقتصادی و افزایش درآمدهای خود را در این مناسبات جستجو میکند!
روزانه های سینمایی را در تلگرام دنبال کنید: http://t.me/cinemadailyir
اضافه کردن نظر