سعید رجبی فروتناگر این آقای نماینده برای اولین بار لباس وکالت را پوشیده بود، اظهارنظر او را می‌توانستیم حمل بر بی اطلاعی و ناآگاهی از مجموعه مقررات بدانیم اما «بیژن نوباوه وطن»به عنوان یک فعال رسانه‌ای پیش از این برصندلی سبز مجلس نشسته بود و اتفاقا به عضویت کمیسیون فرهنگی آن درآمده بود.
نوباوه وطن نماینده تهران چه گفته است؟
« متاسفانه نسبت به فضای مجازی، افزایش کیفیت محتوای برنامه‌های صدا و سیما، شبکه‌های داخلی و اینترنت ملی بی توجه بودیم. ۲۰ سال است که شاهد ورود اینترنت به کشور بوده‌ایم. آیا وزارت ارشاد در این باره حتی یک خط قانون نوشته است؟ بر اساس اصل ۱۷۵ قانون اساسی هر نوع بستری برای پخش برنامه‌های آنلاین در هر زیرساختی ۱۰۰ درصد زیر نظر صدا و سیماست. وزارت ارشاد در این باره بگوید، چرا که شبکه خانگی در آینده مشکلی اساسی است و باید در آینده به صدا و سیما برگردد و صدا و سیما موظف است این مسئله را مدیریت کند.»
در پاسخ چه باید گفت؟
قوانین را هیچیک از دستگاه‌های اجرایی از جمله وزارت ارشاد نمی نویسند بلکه دولت‌ها این اختیار را دارند که لوایحی را برای برطرف‌کردن خلاء قانونی به تصویب رسانند و به مجلس شورای اسلامی جهت سیرقانونگذاری ارائه دهند. به عنوان مثال دولت روحانی در سال ۹۳ لایحه حمایت از مالکیت فکری را به مجلس داده است اگر شما از نتیجه آن با خبر هستید نگارنده هم خبر دارد!
کشور در زمینه اینترنت با کمبود قوانین مواجه نیست سهل است با انباشت قوانین هم مواجه است. قانون تجارت الکترونیک، قانون جرائم رایانه ای، مقررات و ضوابط شبکه‌های اطلاع‌رسانی رایانه‌ای مصوب سال ۸۰ شورای عالی انقلاب فرهنگی، مصوبات هیات وزیران از جمله آیین نامه ساماندهی و توسعه رسانه‌ها و فعالیت های فرهنگی و دیجیتال با محوریت وزارت ارشاد و نیز آیین نامه تاسیس و نظارت بر مراکز برخط ویدیویی به گونه درخواستی مصوب وزیر ارشاد فقط بخشی از مقررات حقوقی مورد نیازدر زمینه استفاده هدفمند از اینترنت هستند.
بازگشت شبکه(نمایش) خانگی به صدا و سیما
نماینده محترم مجلس به گونه‌ای از بازگشت نمایش خانگی به صدا و سیما سخن گفته است که گویی وزارت ارشاد نامادری و دایه دلسوز این شبکه و صدا و سیما مادر واقعی آن است. تولید و پخش محتوای ویدیویی و دیجیتال به موجب قوانین مادر بر عهده وزارت ارشاد است و قانونگذار تفاوتی بین محتوای نمایشی و غیرنمایشی قائل نشده است. به عبارتی همانگونه که نظارت بر پایگاه‌های اطلاع رسانی و خبرگزاری‌ها بر عهده ارشاد است، نظارت بر تولیدات سینمایی و غیرسینمایی(مانند سریال) فارغ از بستر آنها برعهده دولت است و آنچه که قانونا در انحصار صدا و سیماست، تاسیس و اداره تلویزیون به معنای متعارف آن یعنی پخش زنده، گسترده و برای انبوه مخاطب ناشناخته با جدول پخش زمانی مشخص است.
مشکل و راه حل دقیقا چیست؟
نوباوه وطن عقیده دارد که شبکه خانگی در آینده مشکل اساسی است اما نمی گوید این مشکل چیست و چه ابعادی دارد و چرا فقط صدا وسیما قدرت اداره آن را دارد؟ اگر منظور نوباوه وطن آن است که ارشاد نظارت شایسته را بر شبکه مورد نظر ایشان ندارد، موانع موجود در این مسیر باید بررسی و برطرف گردند. اگر ارشاد با ساز و کار موجود قادر نیست که محتوای سامانه‌های برخط ویدیویی را نظارت کند و زیرساخت های فنی و نیروی انسانی متخصص را به قدر کافی در اختیار ندارد و به دلیل محظورات قانونی نمی‌تواند سازمانی را در حد و اندازه سازمان صوت و تصویر فراگیر(وابسته به صدا وسیما) را در کوتاهترین زمان ممکن راه‌اندازی کند، باید مجوز جذب نیرو و اعتبار لازم برای تقویت سازمان امور سینمایی و مرکز رسانه‌های دیجیتال وابسته به ارشاد اختصاص داده شود.
ختم کلام
به دنبال نامادری برای نمایش خانگی نباشید و به جای پاک کردن صورت مسئله و تدابیری که به محدود کردن حقوق شهروندی و افزایش انحصارات حکومتی می‌انجامد، در چارچوب تقسیم کار ملی مراجع نظارتی در بدنه دولت را حمایت کنید.!
روزانه های سینمایی را در تلگرام دنبال کنید: http://t.me/cinemadailyir
اضافه کردن نظر