سعید رجبی فروتننشست رسانه‌ای تیم سازنده سریال «همگناه» به کارگردانی مصطفی کیایی در این هفته برگزارشد تا همزمان با پخش فصل دوم این سریال، موج تبلیغاتی تازه‌ای به نفع این مجموعه در حال پخش و افزایش مخاطبان آن شکل بگیرد. (اینجا) به عبارت روشن‌تر «همگناه» هم نشست خبری هم تبلیغاتی برگزار کرد تا با یک تیر دو نشان بزند.
تجربه نشان داده است، توقع اینکه در نشست یاد شده خبرنگاران و منتقدان با سواد و جدی، پرونده محتوایی و شکلی سریال را بگشایند و موشکافانه درصدد طرح سوالاتشان برآیند و از نویسندگان و کارگردانان و سایر عوامل پاسخ‌های لازم را دریافت کنند، چندان بجا و معقول نیست.
در متن واقعیت هم چیزی جز این اتفاق نیفتاد و نشست خبری تبلیغاتی تحت الشعاع حضور بازیگران سریال «همگناه» قرار گرفت؛ بطوریکه بعضی از خبرگزاری‌ها و سایت‌های خبری فقط به انعکاس و انتشار عکس عوامل هنری سریال اکتفا کردند و زحمت بازتاب پرسش و پاسخ‌های صورت گرفته را به خود ندادند! و یا اینکه به رونویسی از روی دست یکدیگر اقدام نمودند.
تجربه نشست اخیر سریال «همگناه» نشان داد که نقد محتوایی و درونمایه سریال‌های نمایش خانگی که بعضی از رسانه‌ها خصوصا برنامه‌ها و منابع وابسته به صدا و سیما اشتیاق زیادی برای طرح آن دارند، در موقعیتی که عوامل سریال باعث و بانی آن هستند، صورت نمی‌گیرد و اگر منتقدان قصد دارند گفتگوی انتقادی و صریحی با تهیه‌کنندگان و کارگردانان سریال‌های نمایش خانگی داشته باشند، باید خود ابتکار عمل را به دست گیرند و میزبان عوامل مورد نظر باشند. در اینصورت این رسانه‌ها می‌توانند بدور از حواشی با نشاندن میهمانان بر صندلی داغ به بیان آنچه که در سریال‌ها به زعم آنها مغایرت با فرهنگ و یا تضعیف هنجارهای عمومی است، بپردازند.
گفتگوی چهره با چهره با عناصر مولف سریال‌های نمایش خانگی این امتیاز را دارد که منتقدان مجبورند پا را از کلیات فراتر ببرند و بطور مشخص با ارجاع به متن سریال شواهد و قرائنی را برای اثبات ادعاهای خود مطرح کنند تا عمق بیشتری به مباحث بدهند. در مقابل تهیه‌کننده و کارگردان سریال هم ناگزیرند با توضیحات دقیق پاسخ‌های قانع کنندای را دست و پا کنند.
بعید نیست در گفتگو و تاک‌شوهای داغی از این دست سازندگان سریال هر وقت قافیه را تنگ یافتند، برای خلاصی از انتقادات تند و تیز توپ را به زمین مرجع نظارتی یعنی شوراهای صدور پروانه ساخت و نمایش بیاندازند و پروانه‌های صادره را دلیلی برای تایید سریال قلمداد کنند. در این صورت اولا مخاطب ممکن است این فرافکنی را به ضعف و ناتوانی پاسخ دهنده نسبت دهد و ثانیا سوال کننده می‌تواند در گام بعدی پیگیری خود را معطوف گفتگو با مراجع نظارتی کند تا در نهایت به جمع بندی لازم و سپردن قضاوت نهایی از سوی مخاطب نزدیک‌تر شود.
اضافه کردن نظر