آقای فرهاد توحیدی در یادداشتی دلایل و انگیزه های سفر گروهی از سینماگران ایرانی به آمریکا را شرح داده و ضمن تصریح به این مطلب که « سفر سفری سیاسی نیست » از بداخلاقی های مختلفی که ممکن است نسبت به این سفرها و طرح های مشابه رخ دهد ، صحبت کرده است . در اینکه هر « دیدی » را « بازدیدی » واجب آید ، شکی نیست . دعای خیر ما بدرقه راه ایشان و سایر همسفران باد . اما جناب توحیدی در انتهای فهرست دلایل خود برای اجابت دعوت آکادمی اسکار ، اظهار داشته ، امکانات ویژه و مدرن سینمای آمریکا می تواند به احیای آثار قدیمی و مهم سینمای ایران که نسخه هایی از آنها در آرشیو فیلم خانه ملی ایران وجود ندارد و یا آگر وجود دارد اماکیفیت آنها بسیار بد است ، به کارآید و در این زمینه فرجی حاصل شود . این فیلمنامه نویس خوب کشورمان احتمالاً همانند بسیاری از اهالی سینما شاید ندانند که خوشبختانه طی هفته های گذشته یکی از فعالان خدمات فنی و پشتیبانی سینمای ایران با سرمایه گذاری شخصی نسبت به واردات تجهیزات مدرنی همچون اسکنر ، ریکوردر آری لیزر و سیستم های اصلاح رنگ با وضوح بالا ، فصل تازه ای را در ورود دانش فنی و فناوری های نوین در کشورمان گشود .
یعنی از این پس دست فیلمسازان ایرانی برای طراحی و اجرای جلوه های ویژه کامپیوتری و هرگونه تمهیدات بصری باز خواهد بود و این عده می توانند پس از اسکن نمودن پلان و صحنه های مورد نظردر نسخه نگاتیو فیلم و سپس تبدیل معکوس آن یعنی از دیتا به نگاتیو یا اینتر مدیات ۳۵ میلیمتری ، نسخه نهایی را نظاره گر باشند . در همین راستا با امکانات خوب مورد اشاره زمینه اصلاح و مرمت نسخه هایی از آثار سینمایی موجود در آرشیو فیلمخانه ملی ایران فراهم شده است . البته از سال گذشته نیز با بکارگیری دوربین های حرفه ای دیجیتال چندمین فیلم سینمایی به این طریق تولید شدند و حاصل این آزمون و خطا درمجموع چشم انداز امیدوار کنندهای را ترسیم ساخته است . حیفم می آید از تلاش های ارزنده همکاران در فیلمخانه ملی ایران برای ایجاد مکانی مناسب و نسبتاً استاندارد و تحت کنترل یاد نکنم و از ساماندهی اصلاح و حفاظت اصولی از گنجینه سینمای ایران و آثار ارزنده خارجی توسط این حافظان میراث فرهنگی به راحتی عبور کنم . به هرحال این حرف به معنی آن نیست که سفرای سینمای ایران در مأموریت پیش روی چشم به دستاوردهای فنی و هنری سینمای آمریکا ببندند.
اضافه کردن نظر