سعید رجبی فروتنبی اغراق فعالیت های موسسه هنرهای تصویری سوره در سالجاری تداعی گر حال و هوای موسسه در اواخر دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد است. سال هایی که حوزه هنری پای ثابت تولید بسیاری از فیلم های مطرح سینمای ایران بود و موسسه ویدیویی آن ناشر انحصاری همین فیلم های پرمخاطب بود. هر قدر مدیریت سینمایی حوزه هنری در انتخاب و اکران فیلم های ایرانی برای نمایش در زنجیره سینماهایش در سراسر کشور، حسب مورد گزینشی عمل می کند، موسسه ویدیویی حوزه با تسامح و دست باز صرفاً به دنبال پیشی گرفتن از رقبا برای خرید رایت ویدیویی فیلم ها پر فروش در اکران عمومی است.
اشتهای بالای سوره برای تهیه و تامین فیلم ایرانی در شرایطی نمود یافته است که دیگر موسسه دولتی ویدیویی یعنی موسسه رسانه های تصویری(وابسته به سازمان سینمایی)به موجب سیاست های اعلام شده فعالیت خود را در زمینه تامین فیلم ایرانی بشدت کاهش داده است و پس از توزیع فیلم سینمایی تمشک در مهر ماه گذشته فیلم دیگری را در شبکه توزیع نکرده است. سوره به تازگی فیلم سینمایی “مزار شریف” به کارگردانی عبدالحسن برزیده را به پخش هنرنمای پارسیان سپرده است. “مزار شریف” از تولیدات سینمایی حوزه هنری است و موضوع آن برگرفته از یک حادثه واقعی برای کارکنان سفارت ایران در کابل به هنگام سقوط این شهر بدست طالبان است. “مزار شریف” در اکران عمومی توفیق زیادی بدست نیاورد و با مبلغ تقریبی ۶۰۰ میلیون تومان به کار خود در سینماها پایان داد. با این حال ارزش های هنری و جلوه های ویژه میدانی و تصویری فیلم که اتفاقاً برای پرده بزرگ طراحی و اجرا شده اند، قابل احترام است.
بعد از فیلم “چند مترمکعب عشق “این دومین فیلم سوره با موضوع کشور افغانستان است که با فاصله چند ماه در شبکه نمایش خانگی توزیع می شوند.
سلام
جناب فروتن داشتم طبق عادت روزانه سایت شما را مطالعه میکردم به فکرم رسید حالا که عضو فعالی نیستم و فقط استفاده کننده ام بر من واجبه که از شما تشکر و قدر دانی کنم.
جناب اقای فروتن ازاینکه عاشقانه وقت میگذارید و اطلاعات صنعت سینما و نمایش خانگی را جمع اوری و تحلیل و برای استفاده عام و خاص بدون هیچ چشم داشتی در دسترس قرار میدهید از شما بی نهایت سپاسگذارم
واگر این فعالیت شما را منصوب به جایگاهتان بعنوان مدیری درسازمان سینمایی بنمایم در این صورت بابت خدمات شایسته ای که در دریافت میکنم به سازمان سینمایی بدهکارم و دیگر حق ندارم بگویم سازمان سینمایی هیچ خدمتی به ما نکرده است
متشکرم. این کار ناچیز، دغدغه، علاقه شخصی و ناشی از عادت من به نوشتن است. این اقدام ارتباطی به محل خدمت اداری من ندارد. تمام مواضع و دیدگاه های مطرح شده در سایت از مرداد ۹۱ تاکنون کاملاً شخصی می باشد.
“با این حال ارزش های هنری و جلوه های ویژه میدانی و تصویری فیلم که اتفاقاً برای پرده بزرگ طراحی و اجرا شده اند، قابل احترام است.”
فیلم تمیز و درستی است و به فرمودهی حضرتش قابل احترام
اما جلوههای ویژه واقعا به فیلم ضربه زده است
بخشهای سفارت و آسمان و مناظر باسمهای را به یاد آورید
نورپردازی هم در آن بخشها واقعا آماتوری است
عزیز این فیلم در هشت رشته نامزد دریافت سیمرغ در سی و سومین جشنواره فیلم فجر شده بود که یکی از آنها جلوه های ویژه میدانی و بصری بود. توقعات را باید در حد بضاعت متخصصان سینمای ایران فروکاست.
لا ولله که این نه بضاعت سینمای ایران است و نه در حد فیلمهای همان سال