سعید رجبی فروتناز سال گذشته موسسه هنرنمای پارسیان با همکاری موسسه دولتی رسانه های تصویری آغازگر راهی شد که در حال تبدیل شدن به یک سنت است. دو موسسه مذکور در توافقی که بین خود کرده بودند و جزییات آن بر ما معلوم نیست، توانستند تعداد قابل توجهی فیلم سینمایی ایرانی را تامین و توزیع کنند. این اقدام که باید از آن به سرمایه گذاری مشترک یاد کنیم، پیامدهای خوبی به همراه داشت عناوین ایرانی شبکه با رشد نسبتاً خوبی همراه شد. فیلم هایی وارد شبکه شدند که هر یک از دو موسسه به تنهایی سرمایه لازم برای خرید آنها را نداشتند و یا در صورت خرید آنها، از تامین سایر فیلم ها بازمی ماندند. سبد هر دو موسسه پذیرای تنوع محصول شد و با خرید رایت فیلم، تهیه کنندگان سینما به بازگشت بخشی از سرمایه اشان امیدوار شدند.
در ادامه این روند فیلم سینمایی قصه ها که این روزها در پیشخوان های فروش نشسته است، کار مشترک دو موسسه گلرنگ رسانه و فیلمسازان است و خریداران این محصول لوگوی هر دو موسسه را بر روی کاور محصول مشاهده می کنند. نکته جالب توجه در این کار آن است که موسسات همکار در شبکه نمایش خانگی این اقدام را نه فقط برای خرید رایت فیلم های پر فروش بلکه برای فیلم های ضعیف و متوسط الحال نیز بکار گرفته اند. این ترفند احتمالاً بدان خاطر صورت گرفته است که در صورت ضرر و زیان ناشی از تامین و عرضه عناوین کم مخاطب، زیان آن بین دو شرکت تقسیم شده و امکان جبران آن در آینده راحت تر صورت گیرد. آنچه که پیداست با وجود کاهش قابل توجه ارزش رایت فیلم های سینمایی در قیاس با دهه ۸۰، به دلیل کاهش تیراژ و اقبال کم مشتریان، ترجیح موسسات آن است که منابع مالی موجودشان را بهتر مدیریت کرده و ضمن حفظ رونق و پویایی فعالیت های جاری، عناوین بیشتری را از بین هشتاد فیلمی که در سینماهای کشور اکران می شوند(با احتساب فیلم های گروه هنر و تجربه)، تامین و منتشر کنند.
اضافه کردن نظر