سعید رجبی فروتنفیلم سینمایی با «دیگران»به تهیه کنندگی امیر سماواتی و کارگردانی ناصر ضمیری در نوبت توزیع در شبکه نمایش خانگی قرار گرفت. “با دیگران” قصه ای در باره رحم های اجاره ای برای پرورش نطفه دارد. “با دیگران” در بین فیلم های نوروز ۹۳ نتوانست همپای رقبای قدرتمند خود در گیشه موفق نشان دهد. کار اول ناصر ضمیری موضوع بکر و جسورانه ای برای سینمای ایران پس از فیلم “آینه های روبرو” به حساب می آید.
«با دیگران» در نشست اخیر شورانه پروانه نمایش به همراه هفت فیلم و برنامه ویدیویی و سه عنوان بی نام خارجی! مجوز نمایش را دریافت کردند.
مشروح مصوبات شورا به این شرح است:
در جلسه ۲۶ مرداد شورای پروانه نمایش خانگی که با حضور اکثریت اعضاء برگزار شد،فیلم های؛”با دیگران “به تهیه کنندگی امیر سماواتی و کارگردانی ناصر ضمیری ، “شام ایرانی (شفیعی جم)”به تهیه کنندگی محمد شایسته و موسسه سینما ۲۴ و کارگردانی محمد شایسته، “آقای آفتاب “به کارگردانی محمد اسداله پور و تهیه کنندگی جهانگیر کوثری و مهدی دوخته چی زاده ، “از پرسپولیس تا میلان”به کارگردانی امیر حسین حیدری و تهیه کنندگی کانون ایران زمین، “پاسگاه اجاره ای”به کارگردانی حجت ذیجودی و تهیه کنندگی عباس رافعی، “جلوی چشم “به کارگردانی پ‍ژمان چشمی و تهیه کنندگی عباس رافعی، “جهان زیرین “به” تهیه کنندگی و کارگردانی سید مهدی رضویان و انیمیشن “راز یک خواب “به تهیه کنندگی و کارگردانی مرضیه خطیب، موفق به اخذ پروانه نمایش در شبکه خانگی شدند.
همچنین در این جلسه برای ۳ عنوان فیلم خارجی نیز پروانه نمایش صادر شد .
سعید رجبی فروتن
البته اسم فیلم با دیگران هست
از یادآوری شما متشکرم. اصلاح شد.
با سلام خدمت جناب اقای فروتن. به نظر من مهم صادر کردن پروانه نمایش نیست چون خیلی از فیلم ها از سال قبل دارای پروانه نمایش میباشند ولی هنوز توزیع نشده اندواقعا جای تاسف داره که در ۲۰هفته از سال ۱۳۹۳فقط تعداد ۱۹ عدد فیلم سینمایی ایرانی توزیع شده .ودوبرابر فیلم های سخیف ویدئویی توزیع شده اند
بگذارید قدری روشنگری کنم. نقش موسسات ویدیو رسانه در اخذ پروانه نمایش فیلم های ایرانی اعم از ویدیویی و سینمایی از دو حال خارج نیست. الف) حقوق فیلم را خریداری می کنند و مترصد بهترین فرصت برای عرضه آن در بازار هستند. ب) نام و برند موسسه خود را عاریت می دهند تا تهیه کننده فیلم با در دست داشتن پروانه نمایش به دنبال شرکتی برای پخش محصولش برآید. فیلم هایی که فاصله زیادی بین زمان دریافت پروانه نمایش انها تا توزیع شان می افتد عموماً از نوع دوم هستند.