سعید رجبی فروتنواکنش ها در قبال مصوبه اخیر شورای نمایش خانگی از جایی آغاز شد که در بین عناوین مصوب فقط یک عنوان سینمایی دیده می شد و اتفاقاً حاشیه ها پیرامون همین یک عنوان دور می زند.(اینجا) و (اینجا)
“شیفتگی” در جشنواره سی و دوم فجر نیز بازتاب های گوناگونی را رقم زد. (اینجا)در فضای مجازی خیلی از کاربران امکان نمایش عمومی فیلم را بعید دانسته بودند و عده دیگری نیز ممیزی های اعمال شده بر فیلم را باعث ابتر ماندن اثر می دانند.(اینجا)
از جمله ویژگی های استثنایی فیلم “شیفتگی” آن است که علی زمانی عصمتی -بی خود و بی جهت -همزمان نویسنده، کارگردان، تهیه کننده، مدیر فیلمبرداری و تدوین گر نخستین اثر سینمایی خود است.
“شیفتگی” بنابر تصمیم تهیه کننده آن با چشم پوشی از اکران عمومی؛ مستقیماً در شبکه نمایش خانگی عرضه می شود. در خبر اعلامی ناشر نسخه ویدیویی فیلم “شیفتگی” معرفی نشده است. مثل خیلی از اوقات؛ دو قطبی شدن فضای سیاسی جامعه باعث شده است تا منتقدان دولت یا همان دلواپسان در برابر صدور مجوز فیلم شیفتگی، ساکت ننشینند.
بعید نیست که در روزهای آینده توضیحاتی در باره چگونگی صدور مجوز برای فیلم مذکور از سوی مراجع مسئول ارائه شود. در نخستین هفته های سالجاری؛ سازمان سینمایی در قبال خبر توزیع احتمالی فیلم “مهمونی کامی” به تکذیب خبر پرداخته بود.(اینجا)
تمامی لینک های بالا را خواندم. متاسفانه افرادی سودجو و معلوم الحال با اهداف نامشخص سعی در بهم زدن جو عمومی فرهنگ و هنر جامعه داشته و فیلم ها را نادیده نقد می نمایند (مهمونی کامی). فقط می توانم بگویم متاسفم، احتمالا بهمین دلیل شورای پروانه نمایش در دادن اطلاعات مجوزها امساک بخرج می دهند. آیا این افراد فیلم هایی از قبیل عروس و ملوس را نمی بینند یا چشمشان را بر فیلم های سخیفی که امروزه قفسه های عرضه ی محصولات فرهنگی را پر کرده بسته اند. هدف اینان تنها می تواند جلوگیری از نمایش فیلم های اجتماعی، واقع گرا و خوش ساخت می باشد.