سعید رجبی فروتناکران فیلم های تازه هم نمی تواند درد بی مشتری ماندن این ماههای سینماها را درمان کند. گویی مردم در پیمانی نانوشته ، به سینما نمی روند. به همین خاطر بیرون از خانه راه آنها به هر جا ختم شود، به یقین به سینما ختم نمی شود. سینما قدس برای در دسترس بودن مشتری چیزی کم نداشت. بر یک میدان مرکزی، منطقه ای که هنوز مناسب برای خرید پوشاک است. سینما قدس با مراکز عمده فروش سخت افزار و نرم افزار پایتخت فقط چند متر فاصله دارد. به شهادت امکاناتی که من و شما در بخش خبری شبکه استانی سیما دیدیم؛ سالن نسبتاً خوب و آبرومندی داشت. – آخ که چقدر خبر تعطیلی سینماها برای تلویزیونی ها ملس است!-
ما که از وسایل نقلیه عمومی استفاده می کنیم، می دانیم که مبدا و مقصد بسیاری از خطوط انوبوسرانی در این میدان است. سینما قدس یکی از سرگروه های اکران فیلم در تهران بود.
… با این همه کارکنان سینما چهارشنبه شب وداع تلخی با محل کار مالوف خود داشتند. جیب بر خیابان جنوبی آخرین فیلم سینمایی به نمایش درآمده در سینمای ضلع جنوب میدان ولی عصر بود و دیگر مقابل گیشه سینما کسی دست در جیبش برای خرید بلیط نمی کند. سینما قدس تاب ایستادن نداشت و منتظر نایستاد تا فردا روزی که قطار یکی از بلند ترین خطوط متروی تهران وقتی در میدان توقف می کند، خیل مسافران را به خود ببیند.
روی دیگر سکه فیلم و سینما عرضه همزمان سه عنوان فیلم سینمایی ایرانی در شبکه ویدیویی بود. این هفته نه فقط “تلفن همراه رییس جمهور” به صدا درآمد بلکه فیلم های قدیمی با محصولات نو “جا ب جا” شدند و “دهلیز” معبری شد تا قسمت هفتم “شاهگوش” از بینندگان دلبری کند و نکته های باریک تر از مو در مجموعه ای که هر هفته امضای میرباقری در پای آن بیشتر دیده می شود، همگان را به تامل فراخواند. کاری که ” شوخی کردم” از اولین قسمت عرضه شده در سودای آن است و مدیری می خواهد نشان دهد، محض خنده برو بچز را دور هم جمع نکرده است.
بله هفته ایرانی پروپیمانی بود فیلم آقای عطشانی و دهلیز و جابجا که با امدنش به پرده سینما هم گیشه ها را جابجبا کرده بود و تنه های آقای میر باقری به شخصیت ها و اجتماع ما و البته ثابت کرد شوخی کردم خوب بلده بچزونه بعضی رو و به چالش بزاره چیزی رو هفته شلوغ اما پر جاذبه!