نمایش فیلم های ارزشمند آرشیوی از تلویزیون امر چندان بی سابقه ای نیست . سالگرد هر واقعه و رویدادی که حالا انگ تاریخی هم به خود گرفته است ، کافیست تا برنامه سازان تلویزیونی را روانه بیشه آرشیو فیلم سازد تا با بازبینی انواع راش ها در فرمت های متنوع ویدیویی ( از یوماتیک و بتا ماکس تا DV و HD ) و فیلم های ۱۶ و ۳۵ میلیمتری ، به شکار صحنه های مورد نظر و کمتر پخش شده بروند .
همواره چنین بوده است که از مدیر شبکه و پخش تا بنده و شمای بیننده به اعتبار اینکه اصالت و سندیت متریال های آرشیوی ، مهمتر از جنبه های کیفی و شنیداری آنهاست با غمض عین ، کیفیت نازل پلان های آرشیوی را دربست پذیرفته ایم و خرده ای به برنامه ساز نگرفته ایم که چرا سخاوتمندانه دستی بر سرو روی آنچه که از خرمن آرشیو درو کرده نکشیده است .!
اما خوشبختانه چند صباحی است به مدد دسترسی به سیستم های سخت افزاری و نرم افزاری امکان بازسازی ، ترمیم و اصلاح اساسی تصویر در سیستم های ویدیوئی فراهم گردیده است . کافیست تا اراده ای برای عرضه نسخه با کیفیت یک فیلم یا مجموعه وجود داشته باشد تا متخصصان این عرصه که چندان هم پرشمار نیستند ، آستین همت بالا زنند و نسخه ای پیراسته و منقح ( بقول ادبا ) عرضه و منتشر نمایند .
اهتمام بعضی از شبکه های تلویزیونی همزمان با سی امین سالگرد انقلاب اسلامی برای نمایش متفاوت و ارائه نسخه ای برابر با اصل از وقایع و رخدادهای انقلاب اسلامی ، حرکت ارزنده ایست که نتایج زیر را به بار نشانده است :
۱- خارج شدن تلویزیون از سیکل بسته ای که بدان دچار شده بود .
۲- اشتها و اشتیاق بیشتری نسل جوان برای تماشای تصاویر و مطالعه تاریخ انقلاب .
۳- غنی شدن تجربیات دست اندر کاران فنی کشورمان در این زمینه .
۴- فراهم شدن شرایط برای انجام کارهای اساسی و زیربنایی برای به روز کردن و ترمیم اسناد تصویری ارزشمند فارغ از مناسبت های فصلی و موسمی .
در این راستا ، قرار است بعضی از مجموعه های تلویزیونی پر بیننده و در عین حال خاطره آفرین و ماندگار با انجام اصلاحاتی از این دست وارد شبکه ویدیویی شوند و تماشاگران محکوم نباشند ، چون گذشته نسخه ای بی رنگ و آسیب دیده از سریال های قدیم و جدید را ناظر باشند . این رخداد خوشبینی ما را برای توجه مسئولان امر به استانداردها و شاخص های کیفی صدا و تصویر قوت می بخشد و علائم و نشانه های نهادینه شدن تدریجی فرهنگ رعایت ضوابط و معیارهای کیفی دیداری ، شنیداری در سازمانها و دستگاههای تولید فیلم و سریال را بیش از پیش نمایان می سازد .
مطمئناً در ادامه این مسیر ضریب نفوذ محصولات تلویزیونی و سینمایی کشورمان نزد خانواده ها و همه علاقهمندانی که در انتخاب فیلم ، وسواس بیشتری دارند ، افزایش یافته و در سبد محصولات سینمایی مورد پسند آنان سهمی و جایی را به خود اختصاص خواهند داد .
اهمیت این موضوع زمانی دو چندان می شود که بدانیم متخصصانی کار آزموده قادرند با کار مجدد بر روی صدای فیلم و ویدیو ضمن صداگذاری و میکس به گونه ای عمل کنند که طراحی صدای ساراند ( نوعی گردش و توزیع صدا در باندهای جلو و پشت سر بیننده ) برای چنین آثاری اجرا گردد و بینندگان در سیستم سینمای خانگی بعد تازه ای از کار را به شکل مطلوبی احساس و ادارک کنند .
در پایان یادداشت جا دارد از پیشگامی بعضی از مؤسسات ویدئو رسانه کشور که با سرمایه گذاری و جذب و پرورش افراد مستعد ، به نحوی که اشارت رفت ، سبب ساز ارتقای کیفی فیلم ها در شبکه نمایش خانگی کشور شده اند ، به نیکی یاد کرد و آرزو کرد تلویزیون با همکاری تهیه کنندگان سینما برای پخش آثار قدیمی و متأخر سینمای ایران از نمایش نسخه نخ نما شده فیلم های سینمایی که فاقد بدیهی ترین استاندارد صدا و تصویر هستند دست بردارد و با سرمایه گذاری مشترک و ایجاد انگیزه برای تهیه کنندگان ( از جمله افزایش بهای رایت تلویزیونی فیلم آنها ) ، در نهایت نسخه ای درخور شعور مخاطبان چند ده میلیونی تلویزیونی را روانه آنتن سازد .
اضافه کردن نظر