شبکه مستند سیما هر شب به جز جمعه ها برنامه ای را تحت عنوان "شب های مستند" به روی آنتن می برد. در این برنامه بطور متوالی چند فیلم شاخص از یک مستند ساز به نمایش درمی آید و سپس مجری و یک کارشناس به بحث و صحبت درباره آن می پردازند. در دو شب گذشته فیلم هایی به نمایش درآمده اند که به غایت ضعیف هستند و دو کارشناس برنامه نیز در می مانند که در باره کدام نقطه قوت فیلم حرف بزنند.!
این اتفاق در شرایطی رخ می دهد که همزمان در گوشه دیگری از شهر جشنواره مستند حقیقت در حال برگزاری است و مستندسازان کشورمان در حال رقابت با یکدیگر می باشند. جشنواره ای که همچون گذشته دل خوش به گزینش و نمایش مستندهای دیدنی از سینماگران خوش ذوق و آتیه دار است.
جای این پرسش است که اگر مستند سازی کار در خوری- در حد حداقل استاندارهای سینمایی – ندارد چرا سلسله برنامه هایی را در شبکه مستند به او اختصاص می دهیم و اگر کارهای قابل دفاعی دارد که به هر دلیل از سیما قابل پخش نیستند، مخدوش شدن اعتبار او نزد مخاطب را چگونه می توان ترمیم کرد؟
اضافه کردن نظر