سعید رجبی فروتنبا فروکش کردن التهاب مسئله خانه سینما و بازگشایی موقت آن، حالا برای مدیران سینمایی کشور مجال بیشتری برای پرداختن به سایر مسائل و موضوعات حوزه سینما و ویدیو پدید آمده است.
بعد از این باید در کلام و مواضع مدیران ارشد سینمایی کشور دید و شنید که در حوزه نمایش خانگی در بر روی همان پاشنه ای خواهد چرخید که طی ۱۴ ماهه گذشته چرخیده است. آیا با درک اقتضائات متفاوت ویدیو با سینما و البته نسبت و رابطه ای که با سینما دارد، استقلال و تمرکز مدیریتی بر آن حاکم خواهد شد؟
آیا الگوی تازه و متفاوتی به جز روند و رویه های گذشته بر نمایش خانگی جاری می شود؟ این رویه ها برگرفته از چه تاملاتی است و بر کدام مبنا و فرضیه هایی استوار است؟
در مهندسی مجدد ساز و کارهای مدیریتی نمایش خانگی، صنف چه نقشی را ایفا می کند؟
پاسخ به سوالات مزبور و پرسش های بیشتر در گروی گذشت زمان و مطالعه و تسلط بیشتر مدیران سینمایی بر ابعاد و جنبه های مختلف حوزه تحت مسئولیت شان است.
آنچه در آن تردیدی نیست؛ درک این واقعیت است که به فراخور شرایط متغیر فضای رسانه ای می بایست با مقررات زدایی، پرهیز از بورکراسی زائد اداری، برخورد قاطع با هر گونه موازی کاری و جلب مشارکت صنف، سامان تازه ای به عرصه ویدیو بخشید و موانع آزار دهنده ای که در مسیر حرکت آن گذارده شده است، برچیده شود.
اضافه کردن نظر