جریده شریفه ای با استناد به خبر پروانه های نمایش خانگی نیمه دوم تیرماه سالجاری دست به مغلطه ای زده است که البته چندان هم بی عقبه نیست. روزنامه مزبور با نادیده انگاشتن انبوهی از فیلم ها، سریال ها و سایر برنامه های نمایشی ایرانی که مجوز آنها در خرداد و نیمه اول تیر ماه صادر شده است، دست به روایتی چنین مخدوش زده است:
"در تابستان امسال ورود محصولات سمعی و بصری، هیچ فیلم ایرانی مجوز ورود به فروشگاههای کشور را نگرفته و تنها چند فیلم هالیوودی اجازه عرضه یافتهاند!"
به این ترتیب ماههای مرداد و شهریور را هم باید بل کل بی خیال شد و آنها را از فصل تابستان حذف کرد تا قافیه خبرنویس دچار ضیق و تنگی نشود.
جناب نویسنده به غلط صدور پروانه نمایش را با مقوله عرضه آثار در شبکه نمایش خانگی، یکی فرض کرده و غافل از آن بوده است که ای بسا عناوین معرفی شده اصلاً در فصل تابستان به بازار عرضه نشوند و یا حداقل با عناوین ایرانی همزمان توزیع شوند.
کشف حیرت انگیز دیگر نویسنده جایی است که در بین ۱۳ عنوان صادره چشم بر نام کشورهای هند، کره ؛ هنگ کنگ، المان، هلند، مکزیک، فرانسه و انگلستان می بندد و می فرمایند:
"نکته قابل تأمل این است که در لیست منتشره، تنها اسامی فیلمهای خارجی و اغلب آمریکایی دیده میشود. برخی از این فیلمها دارای رگههایی ضددینی هستند. "
خبر نویس مربوطه بر مبنای مصوبات دو نشست هفتگی شورای نمایش خانگی دست به کار داوری زده و اساساً رشته نمایش خانگی را پنبه می کند. بخوانید:
"متأسفانه طی سالهای اخیر، شبکه نمایش خانگی یکی از مجاری ورود ویروسهای هالیوودی به خانوادههای ایرانی بوده است. ویروسهایی که با مجوز نهادهای دولتی اجازه این ورود را یافتهاند."
به عبارتی اعضای محترم شورا فهم و درک یافتن رگه های ضد دینی را ندارند و شناسایی ویروس های هالیوودی فقط شگرد روزنامه نگاری است که برای حقنه کردن القائات خود در پس یک خبر کوتاه، رکورد خیره کننده ای – از حیث تعداد گاف صادره! – از خود باقی گذاشته است.
بی تردید شیطنت های رسانه ای را پایانی نیست اما جای تاسف دارد اگر عده ای مرعوب چنین فضاسازی هایی شوند و باب اطلاع رسانی را به روی مردم ببندند.
اضافه کردن نظر