سعید رجبی فروتندر مراسم پایانی اولین جشنواره فیلم های تلویزیونی ، رییس سازمان صداو سیما به ایراد نکاتی پرداخت که اشراف او را به جنبه های فنی و تخصصی مقوله تولیدات تلویزیونی حداقل در آن نطق ، بیش از معاونت وی در امور سیما جلوه گر ساخت . اشاره مدیر رسانه ملی به ضعیف بودن و عقب ماندگی سینما و تلویزیون ایران در زمینه خلق و اجرای جلو ه های ویژه ( visual effect) مطلب مهمی است که به راحتی از کنار آن نمی توان گذشت . همین که بر خلاف رسم معهود یک مدیر حاضر می شود در چنین مراسمی که معمولا همه ازکارهای مثبت و دستاوردهای خود صحبت می کنند ، از کم و کاستی ها هم سخن بگوید ، جای خرسندی است .
مهندس ضرغامی به صراحت از ناآشنا بودن اغلب مدیران کنونی با این پدیده صحبت کرد و باز شدن گره از این کار فرو بسته را در گروی حضور جوانان کاربلد و مستعد دانست .
او ضمن آنکه به ارتباط وثیق این هنر با علوم رایانه ای اشاره کرد و از تمایز جلوه های ویژه میدانی با تمهیدات بصری سخنی نگفت ، بر این نکته صحه گذاشت که جهش اساسی در این امر به سرمایه گذاری کلان نیازمند است . نگاهی به وضع موجود سینما و تلویزیون کشورمان به خوبی موید ادعای فوق است و دل خوش کردن به پاره ای از تمهیدات تصویری در مجموعه های تلویزیونی و یا آثار سینمایی قطعا با آنچه که ایده آل و نیاز مبرم ماست ، فاصله زیادی دارد .البته در دو سال گذشته از رهگذر تولید فیلم سینمایی حضرت سلیمان پیامبر و استفاده از متخصصان چینی تراز جلوه های بصری در مدیوم سینمای ایران کمی بهبود یافت اما به مصداق با یک گل بهار نمی شود ، باید در صدد نهادینه ساختن این کار در جمیع جهات برآمد . یادمان باشد مستعد بودن نسل نوخاسته کنونی در امور پیچیده رایانه ای و نرم افزاری ، شرط کافی برای بهره مندی ما از جلوه های بصری نیست . آشنایی با رموز سینما و فرایند تولید فیلم در جنبه های هنری و فنی ، پیش شرط ورود متخصصان در این زمینه است . به تعبیر دکتر معتمدی جلوه های بصری آمیزه ای از هنر و علم است .علم به چگونگی دریافت انسان از وقایع اطراف و هنر شبیه سازی آن با بکارگیری فن آوری های روز . (مقاله ویژوال افکت در سینمای ایران -کتاب سینمای نوین به اهتمام نگارنده -انتشارات فارابی -بهار۸۸)
در این مسیر پیشگامی دانشکده صدا و سیما برای ارائه رشته جلوه های بصری در مجموعه رشته های تحصیلی موجود ، گام مثبتی بری جذب و تربیت دانشجویان علاقه مند به شمار می رود . فراخوان عام رییس سازمان و دعوت وی از جوانان برای تشکیل شرکت های تخصصی اگر با رایزنی ایشان یا مقام ذیربط با معدود متخصصان کنونی کشورمان همراه باشد ، به صواب نزدیکتر است و مانع از هرز رفتن انرژی و منابع در این زمینه خواهد بود .
در همین رابطه یکی از کمبود های محسوس سینما و تلویزیون کشورمان ، استودیوهای بزرگ برای اجرای صحنه هایی است که که تلفیق آن صحنه ها با تروکاژهای تصویری و رایانه ای به خلق صحنه های مورد نظر خواهد انجامید ( CGI ) . به عبارت دیگر تدارک یکسری کامپیوترهای پیشرفته و تجهیزات جانبی برای ذخیره یا انتقال اطلاعات و پردازش آنها توسط جوانان علاقه مند ، الزاما رافع نیاز در این زمینه نیست . مجموعه ای از امکانات و منابع مادی و انسانی و در صدر آنها ورود دانش و تجارب این مهارت به کشور می بایست در این راه به کار گرفته شود .
اگر تا چند سال پیش بهره مندی از اسکنر ۴k ، فیلم رکوردر پیشرفته و سیستم های اصلاح رنگ در ایران به آرزویی دست نایافتنی می ماند ، اینک چند صباحی است این آرزو جامه عمل به خود پوشیده و تکنسین های ایرانی در حال تجربه اندوزی با این تازه های فن آوری هستند . اما همانطور که پیشتر نیز گفته شد سرمایه گذاری برای آموزش نیرو و از آن مهمتر اختصاص ارقام هزینه ای مشخص برای طراحی و خلق جلو ه های بصری در پروژه های سینمایی و تلویزیونی به مرور شکاف تکنیکی سینمای ایران با سایر کشورهای توسعه یافته را کم خواهد کرد .
به هرحال به دلیل یکسان بودن بستر لازم برای ارتقای فن آوری جلوه های بصری در سینما و تلویزیون ، پیشگامی مدیران ارشد هر کدام از این دو رسانه یا سرمایه گذاری مشترکشان ، می تواند موجبات کیفی تر شدن و وسعت امکانات بیانی هر دو رسانه را به همراه داشته باشد .
اضافه کردن نظر