روزانه های سینمایی
۲۰۰ هزار شاغل در نمایش خانگی

۲۰۰ هزار شاغل در نمایش خانگی

 

مهدی شمس- مدیرعامل رسانه آسیا- زمانی که شبکه نمایش خانگی در ایران آغاز به کار کرد، هدف این بود که در کنار کانال‌های رسمی، از رسانه‌ای مانند تلویزیون و از ظرفیت‌های آن‌ها استفاده شود تا بدین ترتیب به نیاز و اشتهای تصویری مردم در گونه‌های مختلف پاسخ داده شود. 
اشاره به چنین بدیهیاتی – با توجه به تحولات ارتباطی و نفوذ انواع وسایل و سرویس‌های پیشرفته دیجیتالی در سطوح مختلف – شاید امروزه قدری ملال‌آور باشد، اما یادآوری آن برای نگاهی به گذشته و نحوه برخورد با پدیده‌های رسانه‌ای بد نیست. این صنعت نوپا که چند سالی بیشتر از ظهورش نمی‌گذرد، به گونه‌ای تاثیرگذار و حامی صنعت رو به افول اما مهم سینماست تا آنجا که حتی برخی از صاحبنظران معتقدند اگر شبکه نمایش خانگی نبود، سینما ورشکسته و تعطیل می‌شد. این نکته زمانی معنا پیدا می‌کند که دیده می‌شود نیمی از شهرهای ایران سینما ندارند و مردم از طریق شبکه نمایش خانگی فیلم‌ها را می‌توانند ببینند. از سوی دیگر حضور شبکه نمایش خانگی و فعالیت این شبکه در پخش و عرضه فیلم‌های سینمایی به تهیه‌کنندگان امیدواری زیادی بخشیده است تا نگرانی کمتری نسبت به فروش فیلم‌هایشان در سالن‌ها داشته باشند، چرا که گاهی یک فیلم سینمایی در زمان اکران خود کمتر از ۵۰ میلیون تومان فروخته، اما همان اثر در نمایش خانگی بیش از ۵۰۰ میلیون تومان فروش دارد. بحث اشتغالزایی در شبکه نمایش خانگی هم از مسائل مورد وثوق اهالی سینماست، چرا که افراد شاغل در این حوزه از کل سینما بیشترند.
در حال حاضر در سینما نهایتاً ۵ هزار نفر شاغل هستند در حالی که در شبکه نمایش خانگی با احتساب فروشگاه‌ها و بازاریاب‌ها بیش از ۲۰۰ هزار نفر شاغلند، اشتغالی که به صورت طبیعی در بخش خصوصی است و تمامی نگرانی‌های سرمایه‌گذاری و بازگشت سرمایه آن به بخش خصوصی بر‌می‌گردد. با در نظر گرفتن این مسائل، می‌توان به ارزش فرهنگی این صنعت بیش از پیش پی برد، اما متاسفانه در حال حاضر این صنعت با بی‌مهری‌ها و مشکلات متعددی روبه‌رو است که از مهم‌ترین آن می‌توان به کپی‌های غیر‌مجاز اشاره کرد، مثلاً به‌طور میانگین ۵ برابر نسخه فیلم‌های نمایش خانگی کپی می‌شود و شبکه نمایش خانگی با در نظر گرفتن این موضوع آسیب‌پذیر است. از طرفی مشکلات اقتصادی، کانال‌های متعدد تلویزیونی رایگان و موانع سازمان سینمایی باعث شده که دلگرمی برای رقابت به پایین‌ترین سطح خود برسد. اما در کل بزرگترین مشکل نمایش خانگی، نداشتن هویت و عدم تعریف استراتژی برای این صنعت وسیع است.                                                                           به نقل از ایران ۱۵ خرداد

سعید رجبی فروتن

در کنار روزمرگی های معمول، این جا خودم و افکارم را ثبت می کنم. از فرهنگ و هنر تا سینما و نمایش خانگی... می توانید نوشته های من را در «روزانه های سینمایی» دنبال نمایید.

۲ comments

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

مرا در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید