سعید رجبی فروتنخوشبختانه تعداد فیلم های این سال های سینمای ایران، با حضور شخصیت های روحانی آنقدر قابل توجه شده است که جشنواره مستقل و جداگانه ای برای آن طراحی شود و دفتر نمایندگی مقام معظم رهبری با حمایت بنیاد سینمایی فارابی در صدد برگزاری با شکوه "نخستین جشنواره روحانی در قاب سینما" برایند.
نگاهی به اسامی و تنوع فیلم های منتخب کوتاه، بلند و داستانی و مستند که فصل مشترک آنها، وجود شخصیت روحانی آن هم در نقش های محوری است، گویای تعمیق بعد اجتماعی سینمای ایران و کارکردهای فرهنگی آن است.
بدیهی است نفس حضور شخصیتی در پوشش روحانی کافی نیست که اثری را مطلقاً ارزشمند قلمداد کنیم. آنچه اهمیت دارد آن است که روحانی داستان تاثیر و نقش دراماتیک خود را به خوبی افاده کند و سبب انس و الفت بیشتر مخاطبان با خادمان فرهنگی و دینی نظام شود.
هنوز از خاطره ها نرفته است که در اوایل انقلاب نان به نرخ روز خورها متظاهرانه چه تصویری نازل و ناشیانه ای از اسلام و انقلاب در فیلم هایشان ارائه می دادند و ادای انقلابیون را در می آوردند.
در یک دهه اخیر با پیشگامی سید رضا میرکریمی در فیلم "زیرنور ماه" و البته بعضی از سریال های قابل اعتنای تلویزیون، آرام آرام سیمای راستین و واقعی روحانیون در قاب سیما و سینما رخ نمود و شخصیت باورپذیری از آنها به نمایش درآمد.
جشنواره اخیر روحانی در قاب سینما قطعاً باید به مدد نگاه تیز بین صاحب نظران، چگونگی تصویر روحانیون را در سینما به رشته نقد بکشد و نمونه های خوب و بد را بی تعارف تبیین کند و رهنمودهای لازم را به نویسندگان و فیلمسازان ارائه دهد. در غیر اینصورت جشنواره در کنار دهها جشنواره دیگر سبز شده و در ادامه دچار روزمرگی خواهد شد.
اضافه کردن نظر