یازدهمین دوره قانونگذاری رو به اتمام است و قبل از پایان سال دوازدهمین دوره انتخابات مجلس برگزار خواهد شد. آرزو بر دل اهل فرهنگ ماند که برخی از نمایندگان در ماه‌های پایانی نمایندگی بلوغ و پختگی خود را در تحلیل مسائل و اظهارنظر نشان دهند.
کافی بود این عده از نمایندگان در دوره چهارساله نمایندگی که معادل یک دوره کارشناسی در دانشگاههاست، شاگردی زرنگ و با هوش بالا بودند و در حوزه کاری خود و کمیسیونی که در آن عضو هستند، به عنوان یک کارشناس و مدعی صاحبنظر ظاهر شوند.
افسوس که برای بعضی از مجلسی ها در کماکان بر روی همان پاشنه قبلی می‌چرخد و در کلام و سخن آن نگرش تازه و عمیق و بروزی درک و احساس نمی‌شود.
نماینده‌‌ای گفته است: «در بهترین حالت تا امروز تنها توانسته ایم ۴۰ درصد از سینما را ایرانی سازی و اسلامی سازی کنیم و این مقدار مطلوب نیست.»
نماینده محترم نگفته است با چه متر و میزانی به این درصد دست یافته است و منظور او از ایرانی سازی و اسلامی سازی سینما چیست؟ اگر سینماگر یا محققی به دنبال چگونگی ایرانی سازی سینما باشد، فرمولی که آقای نماینده به آن دست یافته است، چیست؟
برای یافتن نمونه و مصادیق همین ۴۰ درصدی که رضایت ایشان را جلب کرده است، باید دست روی کدام فیلم‌ها گذاشت و به زبان ساده تر فیلم‌های مطلوب ایشان چه آثاری هستند.؟
شرح و تفسیر فرمایشات دیگری از نماینده ملت را به شما واگذار می‌کنم و حرفم را جمع می‌کنم:
«ممکن است گاهی یک فیلمنامه نویس یا کارگردانی را پیدا کنیم که در این حوزه دغدغه جدی دارند اما مثلاً بازیگری که برای آن اثر انتخاب می کنیم همسو نیست و ممکن است حضور همان بازیگر باعث شود تا آن اثر خواسته ملت انقلابی را برآورده نکند.»
نشانی روزانه‌‌های سینمایی در تلگرام: t.me/cinemadailyir
