با عرضه قسمت آخر "رالی ایرانی" هم بینندگان به فرجام مسابقه بین هنرمندان پی بردند و هم برای سرمایه گذار مجموعه این باور شکل گرفت که در نماتیش خانگی ریسک سرمایه گذاری تا چه حد بالاست.
توزیع قسمت چهارم "رالی ایرانی" که در نوع خود تولیدی ابتکاری برای نمایش خانگی ایران به حساب می آید، بار دیگر قابلیت های شبکه نمایش خانگی را در تولید و ارائه چنین محصولاتی محک زد. تهیه کننده مجموعه- سعید ابوطالب- که یکی از فعالان عرصه رسانه است، حالا بهتر از قبل می تواند در باره مخاطرات ویدیو در ایران صحبت کند و از تفاوت های کار در تلویزیون و ویدیو صحبت کند. او که پیش از این مسابقه مشابهی را در تلویزیون مقابل دوربین برده بود، اگر به تولید پروژه ادامه دهد به معنی آن است که از نتیجه کار راضی است و یحتمل با تغییر و اصلاحاتی دورخیز تازه ای را نشان خواهد داد.
"شام ایرانی" نیز که فقط یک قسمت از آن باقی مانده است، معلوم نیست که موفقیتی بیش از دست پخت بیژن بیرنگ داشته است یا خیر. البته موجودی انبار و تیرا‍ژ به فروش رفته برای موسسه سینما ۲۴ همه چیز را عیان ساخته است. به هر حال ادامه تولید پروژه شام ایرانی نیز در گروی تصمیم و خروجی اتاق فکر موسسه مزبور است.
