سکوت سنگین ادامه دارد

با پخش و توزیع ۱۲ قسمت از مجموعه "قلب یخی" هنوز یخ بحث و بررسی در باره ریخت و محتوای این مجموعه آب نشده است و کمتر مطلب جدی و قابل تاملی در باره این پروژه نسبتاً سنگین منتشر شده است. اگر تصور بر این است که منتقدان در انتظار به پایان رسیدن مجموعه هستند تا پس از آن شمشیر از نیام برکشند و کاری کنند کارستان، چندان منطقی به نظر نمی رسد، زیرا این قاعده برای سریال های تلویزیونی در حال پخش و مجموعه قهوه تلخ مصداق نداشت و انبوه مطلب در باره آنها به رشته تحریر در آمده و بازگو شده است.

این ادعا در باره مجموعه های خارجی قابل دانلود نیز صحت دارد. به عنوان مثال هنوز پخش قسمت دوم سریال"داون تاون ابی" به روی آنتن نرفته است، منتقدان داخلی به شروع درخشان و غافلگیر کننده سریال اشاره کرده اند و در همین یکی دو روز گذشته در باب آن سخن ها گفته و نوشته اند.!

سکوت در باره فصل سوم "قلب یخی" احتمالاً‌ معنایی جز این ندارد که سریال در شبکه نمایش خانگی هنوز تشخص و منزلتی را که باید به خود بگیرد نیافته و در کانون توجه منتقدان قرار نگرفته است. گله از ناتمام ماندن مجموعه "قهوه تلخ" اینجا خیلی عامل تعیین کننده ای نیست، چون سریال "ساخت ایران" گوش شیطان کر با هر کیفیتی به نقطه پایانی رسید و "قلب یخی " هم با سرمایه گذاری مضاعفی می خواهد- به گفته تهیه کننده اش- تبدیل به یک برند نمایشی در بین مجموعه های نمایش خانگی در ایران گردد.

بی مناسبت نیست که در اینجا باردیگر کمبود یک تیم هوشمند مدیریت روابط عمومی را در کنار این پروژه های بزرگ یادآور شوم و خلاء آن را در مجموعه های نمایش خانگی آسیب رسان بدانم.

روابط عمومی سریال می توانست با مدد از نویسندگان و منتقدانی – ولو با سفارش- بخواهد آغاز کننده بحث هایی در رسانه ها بشوند و زمینه اظهار نظر سایرین را فراهم کنند. این نهاد می توانست زمینه مشارکت فکری مخاطبان را هم مهیا کند و از آنها بخواهد علاوه بر ارسال و انتشار نقطه نظراتشان، ادامه روند قصه و پایان آن را حدس بزنند وبا اتمام پخش پروژه همین مخاطبان مشارکت جو، به نوعی مورد تشویق قرار گیرند.