روح نیما مانا شد

از معدود کارگردان هایی بود که وقتی مطلب کوتاهی در باره فیلمش نوشتم، در تلگرام مرا پیدا کرد و با من به تبادل پیام پرداخت. «نیما طباطبایی» کارگردان فیلم مستند«من ناصر حجازی هستم» خرداد ماه امسال بعد از توزیع مستند پرحاشیه اش در شبکه نمایش خانگی پیگیر بازتاب های رسانه ای فیلم بود. شاید به همین خاطر بود که رد یادداشتم را با عنوان «در بیکرانگی افق فارغ از رنگ های آبی و قرمز»(اینجا) بواسطه حضور مشترکمان در یک گروه اجتماعی، گرفت و نگارنده را مورد لطف قرار داد. مدتی از این گفتگویمان در فضای مجازی نگذشته بود که از بیماری صعب العلاج او با خبر شدم و به همین خاطر دوباره بهانه ای پیدا کردم تا در تلگرام برایش بنویسم: تن نازکت به ناز طبیبان نیازمند مباد» هیچ پاسخی را از او دریافت نکردم تا اینکه امروز خبر تکان دهنده درگذشت نیمای جوان مرا سخت متاثر کرد. «نیما طباطبایی» صبح امروز پس از پنج ماه جدال سخت با بیماری، در برابر تقدیر تسلیم شد و جان به جان آفرین سپرد. با تاثر و تالم فقدان این جوان ناکام را به خانواده های مصیبت دیده و جامعه مستند سازان کشور تسلیت می گویم.